Imagem: Quay brothers
Vasco Gato, Primeiro Direito (Artefacto, 2016)
A treva quietíssima do quarto mascarra-te
a respiração.
Antes perceber no sono
que o fim te ameaça
do que tropeçar num dos abismos aveludados
do quotidiano.
.
O que será agora germinar?
.
Talvez o suor em que flutuas
seja o nutriente necessário.
Talvez a medusa da febre
possa enredar-se
no teu futuro.
.
Porque agora tens a imagem da fossa
em que passaste anos a esbracejar
no simulacro da natação.
.
Compreendes que o movimento
não é em si um bem.
Que só a verdade de um gesto
o pode isentar da moeda nefasta
da riqueza.
.
Não mastigues.
Não engulas.
Esta é a madrugada em que sairás
pelo teu próprio pé para sepultar
na serenidade dos lagos
os erros transactos.
Nunca desprezes um baptismo,
muito menos o da tua
.
quase morte.
.
La tiniebla quietísima del cuarto tizna
tu respiración.
Antes entender en el sueño
que el fin te amenaza
que tropezar en uno de los abismos aterciopelados
de lo cotidiano.
.
¿Qué será ahora germinar?
.
Tal vez el sudor en que flotas
sea el nutriente necesario.
Tal vez la medusa de la fiebre
pueda enredarse
en tu futuro.
.
Porque ahora tienes la imagen de la fosa
en que pasaste años braceando
en el simulacro de la natación.
.
Comprendes que el movimiento
no es en sí un bien.
Que solo la verdad de un gesto
lo pode dispensar de la moneda nefasta
de la riqueza.
.
No mastiques.
No tragues.
Esta es la madrugada en la que saldrás
Por tu propio pie para sepultar
en la serenidad de los lagos
los errores pasados.
Nunca desprecies un bautismo,
mucho menos el de tu
.
casi muerte.
A tebra quedísima do cuarto lúxate
a respiración.
Antes percatarse no sono
que o fin che ameaza
do que tropezar nun dos abismos aveludados
do cotiá.
.
O que será agora xermolar?
.
Talvez a suor en que aboias
sexa o nutrinte necesario.
Talvez a medusa da febre
poida enredarse
no teu futuro.
.
Porque agora tes a imaxe da fosa
na que pasaches anos a bracear
no simulacro da natación.
.
Comprendes que o movemento
non é en si un ben.
Que só a verdade dun xesto
o pode eximir da moeda nefasta
da riqueza.
.
Non mastigues.
Non engulas.
Esta é a madrugada na que sairás
polo teu propio pé para sepultar
na serenidade dos lagos
os erros pasados.
Nunca despreces un bautismo,
moito menos o da túa
.
case morte.