Foto: Miguel Otero
Cartón Fósil. 2016. La bella Varsovia.
REFLEXÃO
As paredes do corredor empurram-te com a violência
de uma praga de lagartos.
Os seus olhos clarividentes refletem o tálamo oco
donde sonharam os pais.
Nem tudo o que te acontece estava escrito nas mãos.
Sabes das efemérides que começam
quando um tremor rompe o tecido adiposo do abdómen
e segrega as vísceras
e os medos.
Os covardes gostam da esperança do destino.
Mas tu apercebeste-te que és por causa da sorte
e a sorte é um milagre
e não tem explicações.
REFLEXIÓN
As paredes do corredor empúrrante coa violencia
dunha praga de lagartos.
Os seus ollos clarividentes reflicten o tálamo oco
onde soñaron os pais.
Non todo o que che pasa estaba escrito nas mans.
Sabes das efemérides que comezan
cando un tremor rompe o tecido adiposo do abdome
e libera as vísceras
e os medos.
Os covardes gustan da esperanza do destino.
Mais ti décheste conta de ser causa do azar
e o azar é unha milagre
e no ten explicacións.
REFLEXIÓN
Las paredes del pasillo te empujan con la violencia
de una plaga de lagartos.
Sus ojos clarividentes reflejan el tálamo hueco
donde soñaron los padres.
No todo lo que te pasa estaba escrito en las manos.
Sabes de las efemérides que empiezan
cuando un temblor rompe el tejido adiposo del abdomen
y libera las vísceras
y los miedos.
A los cobardes les gusta la esperanza del destino.
Pero tú te has dado cuenta de ser causa del azar
y el azar es un milagro
y no tiene explicaciones.