Miguel Ángel Curiel. Luminarias (Cuaderno de Roma). Amargord, 2012
37
Mezclar sal y azúcar. Mezclar tu silencio con el de la montaña. Lo dulce-salado del lenguaje no es más que señal de desesperación. Señal de que no se puede llegar muy lejos con él, y de que acaba cuando busca la belleza y la verdad en la extravagancia. Ese mezclar sal y azúcar y ya no poder hacer nada por separarlas. Una vez lo hice cuando era joven. Mezclé la sal y el azúcar. Había dos montones separados el uno del otro por apenas dos cuartas. No se sabía cuál era el azúcar y cuál la sal. Sólo probándolos podíamos saberlo. Pero no quise probar. Mezclé los blancos y el sabor era dulce-salado.
37
Misturar sal e açúcar. Misturar o teu silêncio com o da montanha. O doce-salgado da linguagem não é mais que sinal de desesperação. Sinal de que não se pode chegar muito longe com ele, e de que acaba quando procura a beleza e a verdade na extravagância. Esse misturar sal e açúcar e já não poder fazer nada para separá-los. Uma vez fiz isso quando era jovem. Misturei o sal e o açúcar. Havia dois montes separados um do outro por apenas dois palmos. Não se sabia qual era o açúcar e qual o sal. Só experimentando-os podíamos sabê-lo. Mas não quis experimentar. Misturei os brancos e o sabor era doce-salgado.
37
Mesturar sal e azucre. Mesturar o teu silencio co da montaña. O doce-salgado da linguaxe non é máis que sinal de desesperación. Sinal de que non se pode chegar moi lonxe con el, e de que acaba cando procura a beleza e a verdade na extravagancia. Ese mesturar sal e azucre e xa non poder facer nada por separalos. Unha vez o fixen cando era novo. Mesturei sal e o azucre. Había dous montóns separados o un do outro por apenas dúas cuartas. Non se sabía cal era o azucre e cal o sal. Só probándoos podiamos sabelo. Mais non quixen probar. Mesturei os brancos e o sabor era doce-salgado.
Revisora da tradução para o Português: Sara I. Veiga