Miguel Ángel Curiel. Astillas. (Calambur, 2016)
REFLEXIONES A PIE DE MONTE
Triacastela, 16 de febrero de 2014
Mirlo,
ese es el pájaro.
Saltando
de un mundo a otro.
Los huesos negros
de la nieve…
Aunque se entable
una rica comunicación
entre animales y bosques,
árboles y aire, agua y piedras,
después hay que hablar solo,
comer solo,
andar solo…
Elige el vuelo
o ave,
vino o novia.
Ese negro del que sale
hilo blanco…
Mirlo que al
luchar con el instante,
va siempre
hacia el pasado.
Cupressus Semprevirens.
REFLEXÕES AO PÉ DO MONTE
Triacastela, 16 de fevereiro de 2014
Melro,
esse é o pássaro.
A saltar
de um mundo ao outro.
Os ossos pretos
da neve…
Ainda que se estabeleça
uma rica comunicação
entre animais e bosques,
árvores e ar, água e pedras,
depois é preciso falar sozinho,
comer sozinho,
andar sozinho…
Escolhe o voo
a ave,
vinho ou noiva.
Esse preto de que sai
fio branco…
Melro que ao
lutar com o instante,
vai sempre
contra o passado.
Cupressus Semprevirens.
REFLEXIÓNS A PÉ DE MONTE
Triacastela, 16 de febreiro de 2014
Merlo,
ese é o paxaro.
A saltar
dun mundo a outro.
Os ósos negros
da neve…
Aínda que se inicie
unha rica comunicación
entre animais e bosques,
árbores e aire, auga e pedras,
despois hai que falar so,
comer so,
andar so…
Elixe o voo
ou ave,
viño ou noiva.
Ese negro do que sae
fío branco…
Merlo que ao
loitar co instante,
vai sempre
cara o pasado.
Cupressus semprevirens.
Revisora da tradução para Português: Sara I. Veiga