Escultura: Blake Ward
Sara Torres. Conjuros y Cantos. Kriller71, 2016.
ELLOS ME DIJERON:
puedes contar tu historia aquí pero no le hables a las niñas
puedes amar a nuestras mujeres pero sólo durante el verano y no has de insistir amando a la misma demasiado tiempo
te irás con la caída de Agosto el invierno es para las
familias
Me dijeron:
el hombre y la mujer se buscan y se juntan por naturaleza gozan el uno del otro
toda mujer se realiza en la crianza lo que tiene de madre la hace sagrada y distinta a los otros
Dijeron:
nuestras compañeras son fuertes y libres
nos eligen libremente como padres de su prole
puedes dormir junto a ellas una noche pero no la confundas no escribas fantasías no la seduzcas inventándole otros mundos
Dijeron:
ella pertenece a aquí
Luego encendieron las montañas con fuego iluminaron la noche para ir a buscarme prepararon una pira con músicas llamaron a sus músicas “cantos de liberación”
Entonaron: somos de entre los hombres los justos cuidamos de nuestros animales amamos a nuestras mujeres
Mientras sola en el costado del río donde antes nadamos juntas mis brazos se entregaban al aire magenta flexibles como cañas de bambú muy fino Pasé la noche en el río y ellos no me encontraron Mientras yo sonreía bulto caliente en el amanecer tranquilo ellos dijeron: la bruja Había entrado Septiembre y yo todavía estaba allí iba mirando los charcos de lluvia iba germinando palabras
Ellos dijeron: no vuelvas has hablado a las niñas
les has contado tus visiones y has buscado con ella la cuarta noche
no debiste más de tres te advertimos
Mafdet busto de pantera olor lavanda azucarado
la frondosidad me guarda
me vela la lechuza
Mafdet la bruja conoce y encuentra
regresa siempre
ELES DISSERAM-ME:
podes contar a tua história por cá mas não a contes às meninas
podes amar as nossas mulheres mas só durante o verão e não hás de insistir amando a mesma demasiado tempo
irás embora com o fim de agosto o inverno é para as
famílias
Disseram-me:
o homem e a mulher procuram-se e juntam-se por natureza desfrutam um do outro
toda a mulher se realiza na criança o que tem de mãe faz dela sagrada e distinta dos outros
Disseram-me:
as nossas companheiras são fortes e livres
elegem-nos livremente como pais da sua prole
podes dormir junto delas uma noite mas não as confundas não escrevas fantasias não as seduzas inventando-lhes outros mundos
Disseram:
ela pertence aqui
Depois prenderam as montanhas com fogo iluminaram a noite para me procurarem prepararam uma pira com músicas chamaram às suas músicas “cantos de libertação”
Entoaram: somos de entre os homens os justos cuidamos dos nossos animais amamos as nossas mulheres
Entretanto sozinha na margem do rio onde antes nadámos juntas os meus braços entregavam-se ao ar magenta flexíveis como canas de bambu muito fino Passei a noite no rio e eles não me encontraram Entretanto eu sorria vulto quente no amanhecer tranquilo eles disseram: a bruxa Tinha começado setembro e eu ainda lá estava ia observando os charcos de chuva ia germinando palavras
Eles disseram: não voltes falaste com as meninas
e contaste-lhes as tuas visões e procuraste com ela a quarta noite
não devias ficar mais de três avisámos-te
Mafdet busto de pantera cheiro a lavanda açucarado
a frondosidade guarda-me
vela-me a coruja
Mafdet a bruxa conhece e encontra
regressa sempre
ELES DIXÉRONME:
podes contar a túa historia aquí pero non lle fales ás nenas
podes amar ás nosas mulleres mais só durante o verán e non debes insistir amando á mesma demasiado tempo
iraste coa caída de Agosto o inverno é para as
familias
Dixéronme:
o home e a muller procúranse e xúntanse por natureza gozan o un do outro
toda muller realízase na crianza o que ten de nai faina sagrada e distinta aos outros
Dixeron:
as nosas compañeiras son fortes e libres
elíxennos libremente como pais da súa prole
podes durmir xunto delas unha noite pero non a confundas non escribas fantasías non a seduzas inventándolle outros mundos
Dixeron:
ela pertence a aquí
Despois acenderon as montañas con lume iluminaron a noite para ir buscarme prepararon unha pira con músicas chamaron ás súas músicas “cantos de liberación”
Entoaron: somos de entre os homes os xustos coidamos dos nosos animais amamos ás nosas mulleres
Mentres soa na marxe do río onde antes nadamos xuntas os meus brazos entregábanse ao aire maxenta flexíbeis coma canas de bambú moi fino Pasei a noite no río e eles non me atoparon Mentres eu sorría morea quente no amencer tranquilo eles dixeron: a bruxa Entrara Setembro e eu aínda estaba alí ía mirando os charcos de choiva ía xermolando palabras
Eles dixeron: non voltes falácheslles ás nenas
contácheslles as túas visións e procuraches con ela a cuarta noite
non debiches máis de tres advertímoscho
Mafdet busto de pantera cheiro lavanda sucrado
a frondosidade gárdame
vélame a curuxa
Mafdet a bruxa coñece e atopa
torna sempre
Revisora da tradução para o Português: Sara I. Veiga
Pingback: Sara Torres | tr3sreinos