Imagem: Ernestine Ruben
Verónica Aranda. Dibujar una isla (Reino de Cordelia, 2017)
La isla que se incendia
HUIMOS de la isla que se incendia
como huyen las monjas ortodoxas.
Buscas una salida
imposible por tierra
y te sientes sitiada.
El tiempo es troje en ruinas;
algo más que una vid en ese espacio
donde ya es autoengaño
lo que era deseo.
A ilha que arde
FUGIMOS da ilha que arde
como fogem as freiras ortodoxas.
Procuras uma saída
impossível por terra
e sentes-te sitiada.
O tempo é celeiro em ruínas;
algo mais que uma vide nesse espaço
onde já é auto-engano
o que era desejo.
A illa que se incendia
FUXIMOS da illa que se incendia
como foxen as monxas ortodoxas.
Buscas unha saída
imposíbel por terra
e sénteste sitiada.
O tempo é canastro en ruínas;
algo máis do que unha vide nese espazo
onde xa é autoengano
o que era desexo.
Revisora da tradução para Português: Sara I. Veiga
tr3sreinos 