Só pode ser

Xela Arias (1962-2003). Tigres como cabalos. Xerais, 1990. Incluído en Poesía Reunida, (1982-2004). Xerais , 2018.

SÓ PODE SER

É que tamén podería ser que eu non o amase,

como podería non chover máis ou non vir

homes á miña casa.

Podería o po xa non deitarse no cóbado dos meus estantes,

e os meus discos de súpeto rolar rúa abaixo

nun frenético despido.

Poderían os nosos nomes destruírse,

e nós morrer coma estatuas no noso máis fondo abrazo.

Pero os meus dedos fóndense na area firme
e raian signos.

Só idiomas que araño e non che descifro.

Así que o desexo que de ti teña en min está porque si acendido.

SOLO PUEDE SER

Es que también podría ser que yo no lo amase,

como podría no llover más o no venir

hombres a mi casa.

Podría el polvo ya no acostarse en los recodos de mis estantes,

y mis discos de repente rodar calle abajo

en un frenético despido.

Podrían nuestros nombres destruirse,

Y morirnos como estatuas en nuestro más hondo abrazo.

Pero mis dedos se funden en la arena firme
y rayan signos.

Solo idiomas que araño y no te descifro.

Así que el deseo que de ti tenga en mí está porque sí encendido.

SÓ PODE SER

É que também poderia ser que eu não o amasse,

como poderia não chover mais ou não virem

homens à minha casa.

Poderia o pó já não se deitar no cotovelo das minhas prateleiras,

e os meus discos de súbito descer a rua a rolar

num frenético despedimento.

Poderiam os nossos nomes destruir-se,

e nós morrermos como estátuas no nosso mais fundo abraço.

Mas os meus dedos fundem-se na areia firme
e raiam signos.

Só idiomas que arranho e não te decifro.

_{Assim que o desejo que de ti tenha em mim está sem razão acendido.}

Revisora da tradução para português: Sara I. Veiga