Imagem: Silver Heads. Yevgeny Yufit
Do Extermínio. Jaime Rocha. Relógio D’água. 1995
45
El crimen de ese pájaro resurge. Se descubre en el
espejo que todas las flores son ahora de un plástico
frío. Los sonidos de las macetas atenúan el odio, pero abren
heridas. Es como si viese un hombre devorado
por el desierto. ¿De qué valen las sombras del cuerpo?
Las casas están colgadas como murciélagos.
Los ríos abren una única boca y solidifican.
Encima de los niños se coloca una rosa.
Y la ciudad estremece articulada por el viento
como si todo estuviese dentro de un molino.
45
O crime dese paxaro rexurde. Descóbrese no
espello que todas as flores son agora dun plástico
frío. Os sons dos vasos atenúan o odio, mais abren
feridas. É como se vise un home a ser devorado
polo deserto. De que valen as sombras do corpo?
As casas están penduradas como morcegos.
Os ríos abren unha única boca e solidifican.
Enriba dos cativos colócase unha rosa.
E a cidade estremécese articulada polo vento
coma se todo estivese dentro dun muíño.
45
O crime desse pássaro ressurge. Descobre-se no
espelho que todas as flores são agora de um plástico
frio. Os sons dos vasos atenuam o ódio, mas abrem
feridas. É como se visse um homem ser devorado
pelo deserto. De que valem as sombras do corpo?
As casas estão penduradas como morcegos.
Os rios abrem uma única boca e solidificam.
Em cima das crianças coloca-se uma rosa.
E a cidade estremece articulada pelo vento
como se tudo estivesse dentro de um moinho.