
Poema de “O livro das ignorãças” incluIdo em/n “Compêndio para uso dos Pássaros. Poesia reunida 1937-2004” Editado por Quasi Edições 2007.
Mundo pequeno
O mundo meu é pequeno, Senhor.
Tem um rio e um pouco de árvores.
Nossa casa foi feita de costas para o rio.
Formigas recortam roseiras da avó.
Nos fundos do quintal há um menino e suas latas
maravilhosas.
Seu olho exagera o azul.
Todas as coisas deste lugar já estão comprometidas
com aves.
Aqui, se o horizonte enrubesce um pouco,
Os besouros pensam que estão no incêndio.
Quando o rio está começando um peixe,
Ele me coisa
Ele me rã
Ele me árvore.
De tarde um velho tocará sua flauta para inverter
os ocasos.
–
Mundo pequeno
O mundo meu é pequeno, Señor.
Ten un río e un pouco de árbores.
A nosa casa foi feita de costas para o río.
Formigas recortan roseiras da avoa.
No fondo da finca hai un cativo e os seus trebellos
marabillosas.
O seu ollo esaxera o azul.
Todas as cousas deste lugar xa están comprometidas
con aves.
Aquí, se o horizonte arrubia un pouco,
Os escarabellos pensan que están no incendio.
Cando o río está comezando un peixe,
El me cousa
El me ra
El me árbore.
Pola tarde un vello tocará a súa frauta para inverter
os solpores.
–
Mundo pequeño
Mi mundo es pequeño, Señor.
Tiene un río y un algo de árboles.
Nuestra casa fue levantada de espaldas al río.
Hormigas recortan rosales de la abuela.
Al fondo de la finca hay un niño y sus bártulos
Maravillosos.
Su ojo exagera el azul.
Todas las cosas de este lugar ya están comprometidas
con aves.
Aquí, si el horizonte arrebola un poco,
Los escarabajos piensan que están en el incendio.
Cuando el río está iniciando un pez,
Él me cosa
Él me rana,
Él me árbol.
Por la tarde un anciano tocará su flauta para invertir
los ocasos.