Imaxe: Stray dogs. Tsai Ming-liang
Míriam Ferradáns. Deshabitar unha casa. 2017
Ás veces escoitabamos o lobo
e trababamos na lingua ata facernos sangue.
Hai fluídos que impiden a palabra:
tragas ou esganas.
É así como a epiglote nos induce
á orxía do silencio,
ao envelenamento,
ao ritual da negación.
O día que entraron os paxaros
estabamos de costas á ventá.
Viñeron contra nós e deixámonos comer.
Foi un canibalismo amábel, como amar,
e como amar había premeditación na dentada.
Ás vezes escutávamos o lobo
e mordíamos a língua até fazer sangue.
Há fluídos que impedem a palavra:
tragas ou esganas.
É assim como a epiglote nos induz
à orgia do silêncio,
ao envenenamento,
ao ritual da negação.
O dia que entraram os pássaros
estávamos de costas à janela.
Vieram contra nós e deixamo-nos comer.
Foi um canibalismo amável, como amar,
e como amar havia premeditação na dentada.
A veces escuchábamos al lobo
y mordíamos la lengua hasta hacernos sangre.
Hay fluidos que impiden la palabra:
tragas o te ahogas.
Es así como la epiglotis nos induce
a la orgía del silencio,
al envenenamiento,
al ritual de la negación.
El día que entraron los pájaros
estábamos de espaldas a la ventana,
Vinieron contra nosotros y nos dejamos comer.
Fue un canibalismo amable, como amar,
y como amar había premeditación en la dentellada.
tr3sreinos 