Imagem: Sigmar Polke
Golgona Anghel. Como uma flor de plástico na montra de um talho. Assírio & Alvim, 2013.
Não gosto de contar os desastres em detalhe
mas, se quiserem, posso escrever uma lista com nomes e camas.
Sou bem capaz de molhar o pezinho na história da barbárie,
condecorar o medo,
cortar-me a mão com que limpo as feridas
de uma civilização em queda.
Posso perfeitamente
ir afiando o gume da esperança
com a flor branca de um cancro.
Sou, em definitivo, este comediante de rua
que serve a desconhecidos,
em copos pequenos,
a medida certa da sua agonia.
Descobre sonhos
onde outros só encontram coelhos.
Hoje por exemplo, quando tirou as luvas,
viu que lhe faltavam dedos.
No me gusta contar lo desastres en detalle
pero, si quieren, puedo escribir una lista con nombres y camas.
soy muy capaz de mojar el piececito en la historia de la barbarie,
condecorar el miedo,
cortarme la mano con la que limpio las heridas
de una civilización en caída libre.
Puedo perfectamente
ir afilando el filo de la esperanza
con la flor blanca de un cáncer.
Soy, en definitiva, ese comediante callejero
que sirve a desconocidos,
en vasos pequeños,
la dosis exacta de su agonía.
Descubre sueños
donde otros sólo encuentran conejos.
Hoy, por ejemplo, al quitarse los guantes
vio que le faltaban dedos.
Non me gusta contar os desastres en detalle
mais, se quixesen, podo escribir unha lista con nomes e camas.
Son ben capaz de mollar o peciño na historia da barbarie,
condecorar o medo,
cortarme a man coa que limpo as feridas
dunha civilización a pique.
Podo perfectamente
ir afiando o gume da esperanza
coa flor branca dun cancro.
Son, en definitiva, ese comediante de rúa
que serve aos descoñecidos,
en vasos pequenos,
a medida exacta da súa agonía.
Descobre soños
onde outros só encontran coellos.
Hoxe por exemplo, cando sacou as luvas,
viu que lle faltaban dedos.