Verónica Aranda. Dibujar una isla, Reino de Cordelia 2017
La casa miedo
EL MIEDO se alimenta
de una quinoa oscura. Caen escombros
y se derrama harina de amaranto.
Ahora que el tiempo se dilata,
algo nos paraliza.
Dejamos que el desprecio
se haga moho en la encimera.
Guardamos bajo llave
las copas transparentes.
A casa medo
O MEDO aliméntase
dunha quinoa escura. Caen escombros
e derrámase fariña de amaranto.
Agora que o tempo se dilata,
algo nos paraliza.
Deixamos que o desprezo
se torne barolo na lacena.
Gardamos baixo chave
as copas transparentes.
A casa medo
O MEDO alimenta-se
de uma quinoa obscura. Caem escombros
e derrama-se farinha de amaranto.
Agora que o tempo se dilata,
algo nos paralisa.
Deixamos que o desprezo
se transforme em mofo na banca.
Guardamos à chave
as taças transparentes.