“El lenguaje es lo único trascendente que podemos habitar”, asegura Antón Lopo (Monforte de Lemos, 1961), uno de los creadores y activistas más difícil de clasificar dentro de la cultura gallega actual. Poeta de obra tan original como impactante, novelista reconocido con el Premio de la Crítica Española, director del emblemático sello de poesía Chan da Pólvora Editora y del festival Alguén que respira, performer de fisicidad radical (fue alumno de Marina Abramovic) y periodista de larga trayectoria, Lopo es autor también de una serie de biografías que renovaron los códigos del género, algunas de ellas traducidas al inglés y al francés. Su último poemario, titulado Corpo (Xerais, 2018), se convirtió en un título de referencia, mientras que su novela “Extraordinario” (Galaxia, 2018) fue el fenómeno narrativo de la temporada.
Otras obras destacables son los poemarios Sucios e desexados, (1988, Sotelo Blanco), Libro dos amados (1996), OM, (1996, Espiral Maior), la novela Obediencia (2010, Xerais) o los ensayos O distancia do lobo, Biografía de Uxío Novoneyra (2010, Galaxia) y A palabra exacta. Biografía de Lois Pereiro (2011, Galaxia).
“A linguaxe é o único transcendente que podemos habitar”, asegura Antón Lopo (Monforte de Lemos, 1961), un dos creadores e activistas máis difícil de clasificar dentro da cultura galega actual. Poeta de obra tan orixinal coma impactante, novelista recoñecido co Premio da Crítica Española, director do emblemático selo de poesía Chan da Pólvora Editora y do festival Alguén que respira, performer de fisicidade radical (foi alumno de Marina Abramovic) e xornalista de longa traxectoria, Lopo é autor tamén dunha serie de biografías que renovaron os códigos do xénero, algunhas delas traducidas para inglés e francés. O seu último poemario, titulado Corpo (2018, Xerais), converteuse nun título de referencia, mentres que a súa novela Extraordinario (2018, Galaxia) foi o fenómeno narrativo da temporada.
Outras obras destacábeis son os poemarios Sucios e desexados, (1988, Sotelo Blanco), Libro dos amados (1996), OM, (1996, Espiral Maior), a novela Obediencia (2010, Xerais) ou os ensaios O distancia do lobo, Biografía de Uxío Novoneyra (2010, Galaxia) e A palabra exacta. Biografía de Lois Pereiro (2011, Galaxia).
“A linguagem é o único transcendente que podemos habitar”, assegura Antón Lopo (Monforte de Lemos, 1961), um dos criadores e ativistas mais difícil de classificar dentro da cultura galega atual. Poeta de obra tão original como impactante, romancista reconhecido com o Prémio da Crítica Espanhola, diretor do emblemático selo de poesia Chan da Pólvora Editora e do festival Alguén que respira, performer de fisicidade radical (foi aluno de Marina Abramovic) e jornalista de longa trajetória, Lopo é autor também de uma série de biografias que renovaram os códigos do género, algumas delas traduzidas para inglês e francês. O seu último libro de poemas, intitulado Corpo (2018, Xerais), tornou-se num título de referência, enquanto que o seu último romance Extraordinario (2018, Galaxia) foi o fenómeno narrativo da época. Outras obras destacáveis são os livros de poemas Sucios e desexados, (1988, Sotelo Blanco), Libro dos amados (1996), OM, (1996, Espiral Maior), o romance Obediencia (2010, Xerais) ou os ensaios O distancia do lobo, Biografía de Uxío Novoneyra (2010, Galaxia) e A palabra exacta. Biografía de Lois Pereiro (2011, Galaxia).
tr3sreinos 