Luz Pozo Garza (1922-2020). Foi unha escritora e crítica literaria galega. Realizou estudos musicais e licenciouse en Filosofía e letras en Oviedo en 1963. Despois de compaxinar a súa escrita en galego e castelán, decantarase unicamente pola primeira a partir dos anos oitenta.
Foi membro correspondente dea Real Academia Galega dende 1950, sendo nomeada membro numerario en 1996. Renovadora da poesía galega de posguerra, o seu traballo inclúe ensaios literarios sobre Luis Pimentel, Otero Pedayo, Rosalía, Luis Seoane ou a lírica medieval. Entre as súas numerosas obras de poesía destacan: O paxaro na boca (1952, Colección Xistral), Códice Calixtino (1986, Sotelo Blanco), Vida secreta de Rosalía (1996, Espiral Maior), Memoria solar (obra poética) (2004, Linteo), As arpas de Iwerddon (2005, Linteo), Deter o día cunha flor (2009, Baía Edicións), Rosa tántrica (2016, Alvarellos Editora) ou Pazo de Tor (2019, Alvarellos Editora).
Luz Pozo Garza (1922-2020). Fue una escritora y crítica literaria gallega. Realizó estudios musicales y se licenció en Filosofía y letras en Oviedo en 1963. Después de compaginar su escrita en gallego y castellano, se decantará únicamente por la primera a partir de los años ochenta.
Fue miembro correspondiente de la Real Academia Galega desde 1950 siendo nombrada miembro numerario en 1996. Renovadora de la poesía gallega de posguerra, su trabajo incluye ensayos literarios sobre Luis Pimentel, Otero Pedrayo, Rosalía, Luis Seoane o la lírica medieval. Entre sus numerosas obras de poesía destacan: O paxaro na boca (1952, Colección Xistral), Códice Calixtino (1986, Sotelo Blanco), Vida secreta de Rosalía (1996, Espiral Maior), Memoria solar (obra poética) (2004, Linteo), As arpas de Iwerddon (2005, Linteo), Deter o día cunha flor (2009, Baía Edicións), Rosa tántrica (2016, Alvarellos Editora) o Pazo de Tor (2019, Alvarellos Editora).
Luz Pozo Garza (1922-2020) Foi uma escritora e crítica literária galega. Realizou estudos musicais e licenciou-se em Filosofia e letras em Oviedo em 1963. Depois de compaginar a sua escrita em galego e castelhano, decantara-se unicamente pela primeira a partir dos anos oitenta.
Foi membro correspondente da Real Academia Galega desde 1950, sendo nomeada membro numerário em 1996. Renovadora da poesia galega de pós-guerra, o seu trabalho inclui ensaios literários sobre Luis Pimentel, Otero Pedrayo, Rosalía, Luis Seoane u a lírica medieval. Entre as suas numerosas obras de poesia destacam-se: O paxaro na boca (1952, Colección Xistral), Códice Calixtino (1986, Sotelo Blanco), Vida secreta de Rosalía (1996, Espiral Maior), Memoria solar (obra poética) (2004, Linteo), As arpas de Iwerddon (2005, Linteo), Deter o día cunha flor (2009, Baía Edicións), Rosa tántrica (2016, Alvarellos Editora) ou Pazo de Tor (2019, Alvarellos Editora).
tr3sreinos 