Carcinoma, Daniela Camacho + dibujos de Christian Becerra. 2014, Artes de México
Escritura celular 1. [Escándalo e dexeneración]
Agora falas con alguén que afoga:
tumor destrúeme
fai de min a muller non maternal
fai que a miña ferida permaneza maldita
persígueme tumor rebórdame
que non me vaia
deste mundo
e deste mundo.
Escritura celular 2. [Multiplicación]
Ser rapariga soa e depravada
para dicir: invádeme.
Toda a miña escura tremendo
toda a miña aterrada a cegas
esperando que lle paralicen o rostro
un só coitelo pode salvarnos
un algo frío que abra e extirpe e me deixe incompleta
pode salvarnos dígome pode salvarnos
por un tempo
que será todos os tempos
porque o cancro nunca comeza
e nunca remata.
Escritura celular 3. [Monomanía]
Eu estaba e non estaba
no rostro
que se rendía para ser cuberto
por unha máscara
e era rescatado pola radiación
cada mañá.
Eu era e non era esa afirmación
o leite derramado tan preto da boca
eu caendo toda lingua
e mandíbula feroz
xa sen moverse
no ceo dos homes.
Escritura celular 1. [Escândalo e degeneração]
Agora falas com alguém que se afoga:
tumor destrói-me
faz de mim a mulher não maternal
faz com que a minha ferida permaneça maldita
persegue-me tumor transborda-me
que não me vá
deste mundo
e deste mundo .
Escritura celular 2. [Multiplicação]
Ser miúda sozinha e depravada
para dizer: invade-me.
Toda minha obscura tremendo
toda minha aterrada às cegas
esperando que lhe paralisem o rosto
uma só faca pode salvar-nos
um algo frio que abra e extirpe e me deixe incompleta
pode salvar-nos digo para mim pode salvar-nos
por um tempo
que será todos os tempos
porque o cancro nunca começa
e nunca termina.
Escritura celular 3. [Monomania]
Eu estava e não estava
no rosto
que se rendia para ser coberto
por uma máscara
e era resgatado pela radiação
em cada manhã.
Eu era e não era essa afirmação
o leite derramado tão perto da boca
eu caindo toda língua
e mandíbula feroz
já sem se mover
no céu dos homens.
Escritura celular 1. [Escándalo y degeneración]
Ahora hablas con alguien que se ahoga:
tumor destrúyeme
haz de mí la mujer no maternal
haz que mi herida permanezca maldita
persígueme tumor rebásame
que no me vaya
de este mundo
y de este mundo .
Escritura celular 2. [Multiplicación]
Ser muchacha sola y depravada
para decir: invádeme.
Toda mi oscura temblando
toda mi aterrada a ciegas
esperando que le paralicen el rostro
un solo cuchillo puede salvarnos
un algo frío que abra y extirpe y me deje incompleta
puede salvarnos me digo puede salvarnos
por un tiempo
que será todos los tiempos
porque el cáncer nunca comienza
y nunca termina.
Escritura celular 3. [Monomanía]
Yo estaba y no estaba
en el rostro
que se rendía para ser cubierto
por una máscara
y era rescatado por la radiación
cada mañana.
Yo era y no era esa afirmación
la leche derramada tan cerca de la boca
yo cayendo toda lengua
y mandíbula feroz
ya sin moverse
en el cielo de los hombres.
Revisora da tradução para o Português: Sara I. Veiga