Home

Arménio Vieira. Poemas. Ilhéu Editora, 1981

HOMENS-CÃES

(E VICE-VERSA)

Nos olhos

de certos cães

por vezes

aguarelas de ternura

quase humana

(até dói

não falarem)

Na face

de certos homens

tanta vez

um retrato

a plena luz

de cão perfeito

e feroz

(até espanta

não ladrarem)


HOMES-CANS

(E VICEVERSA)

Nos ollos

de certos cans

por veces

acuarelas de tenrura

case humana

(até doe

que non falen)

No rostro

de certos homes

tantas veces

un retrato

a plena luz

de can perfecto

e feroz

(até abraia

que non ladren)


HOMBRES-PERROS

(Y VICEVERSA)

En los ojos

de ciertos perros

por veces

acuarelas de ternura

casi humana

(Hasta duele

que no hablen)

En el rostro

de ciertos hombres

tantas veces

un retrato

a plena luz

de perro perfecto

y feroz

(hasta asombra

que no ladren)

Deixe um comentário