Arménio Vieira. Poemas. Ilhéu Editora, 1981
HOMENS-CÃES
(E VICE-VERSA)
Nos olhos
de certos cães
por vezes
aguarelas de ternura
quase humana
(até dói
não falarem)
Na face
de certos homens
tanta vez
um retrato
a plena luz
de cão perfeito
e feroz
(até espanta
não ladrarem)
HOMES-CANS
(E VICEVERSA)
Nos ollos
de certos cans
por veces
acuarelas de tenrura
case humana
(até doe
que non falen)
No rostro
de certos homes
tantas veces
un retrato
a plena luz
de can perfecto
e feroz
(até abraia
que non ladren)
HOMBRES-PERROS
(Y VICEVERSA)
En los ojos
de ciertos perros
por veces
acuarelas de ternura
casi humana
(Hasta duele
que no hablen)
En el rostro
de ciertos hombres
tantas veces
un retrato
a plena luz
de perro perfecto
y feroz
(hasta asombra
que no ladren)