Home

Quico Valeiras

Sobre min. Nacín na parroquia de Arcos (O Carballiño), un povo normal, no seo dunha familia normal. Coñecín ós meus catro avós. Os maternos das terras de Rodeiro. Os paternos das de Pol, unha aldea normaliña de todo na que vivín os mellores momentos da infancia. Logo, partiríana para conectar o A.V.E. Madrid-Santiago. Nesta vila comecei os meus estudos universitarios, que continuaría en diferentes cidades da península. Traballei en hostalería, ate que Alicia Fernández e Eduard Velasco me deron a oportunidade de entrar a formar parte da historia da Libraría Chan da Pólvora, onde actualmente traballo e son feliz. Todo normal. Todo ben.

Sobre a miña escrita. A través da poesía pretendo cuestionar o concepto de «normalidade» en tanto que dispositivo político, sobre todo reflexionando ao redor do significado da familia e do lugar. Para isto a memoria convértese en ferramenta, non sempre para atopar respostas, senón para aprender a interrogar e construír. Así, penso que a poesía debe ser comprendida como poiésis. É dicir: como «xogo», no sentido que George Bataille lle concedía a este termo.


Sobre mí. Nací en la parroquia de Arcos (O Carballiño), un pueblo normal, en el seno de una familia normal. Conocí a mis cuatro abuelos. Los maternos de las tierras de Rodeiro. Los paternos de las de Pol, una aldea normalita de todo en la que viví los mejores momentos de la infancia. Luego, la partirían para conectar el A.V.E. Madrid-Santiago. En esta villa comencé mis estudios universitarios, que continuaría en diferentes ciudades de la península. Trabajé en hostelería, hasta que Alicia Fernández y Eduard Velasco me dieron la oportunidad de entrar a formar parte de la historia de la Librería Chan da Pólvora, donde actualmente trabajo y soy feliz. Todo normal. Todo bien.

Sobre mi escritura. A través de la poesía pretendo cuestionar el concepto de «normalidad» en tanto que dispositivo político, sobre todo reflexionando alrededor del significado de la familia y del lugar. Para esto la memoria se convierte en herramienta, no siempre para encontrar respuestas, sino para aprender a interrogar y construír. Así, pienso que la poesía debe ser comprendida como poiésis. Es decir: como «juego», en el sentido que George Bataille le concedía a este término.


Sobre mim. Nasci na paroquia de Arcos (O Carballiño), uma aldeia normal, no seio de uma família normal. Conheci aos meus quatro avós. Os maternos das terras de Rodeiro. Os paternos das de Pol, uma aldeia normal em que vivi os melhores momentos da infância. Depois, foi partida ao meio para conectar o A.V.E. (TGV) Madrid-Santiago. Nesta cidade iniciei os meus estudos universitários, que continuei em diferentes cidades da península. Trabalhei na restauração, até que Alicia Fernández e Eduard Velasco me deram a oportunidade de entrar formar parte da história da Livraria Chan da Pólvora, onde atualmente trabalho e sou feliz. Tudo normal. Tudo bem.

Sobre a minha escrita. Por meio da poesia pretendo por em causa o conceito de «normalidade» em tanto que dispositivo político, sobre tudo reflexionando a volta do significado da família e do lugar. Para isto a memória converte-se em ferramenta, não sempre para encontrar respostas, mas para aprender a interrogar e construir. Assim, penso que a poesia deve ser compreendida como poiésis. É dizer: como «jogo», no sentido que George Bataille lhe concedia a este termo. 

Deixe uma Resposta

Preencha os seus detalhes abaixo ou clique num ícone para iniciar sessão:

Logótipo da WordPress.com

Está a comentar usando a sua conta WordPress.com Terminar Sessão /  Alterar )

Facebook photo

Está a comentar usando a sua conta Facebook Terminar Sessão /  Alterar )

Connecting to %s